نقشه برداران دانشکده سازمان نقشه برداری کشور

برای کنترل شاقولی و پیچیدگی ستون های استراکچر فلزی پیشنهاد میشه به این روش عمل کنید:

1- اگر دوربین تئودولیت دارید، با توجه به ارتفاع ستون و در فواصل مورد نیاز ارتفاعی،قبل از استقرار ستون،

خط آکس ستون رو در دو بر ستون مشخص کنید

(پیشنهاد میشه برای گریز از شیطنت پیمانکاران از لاکی که مقاومت خوبی در برابر پاک شدن داره استفاده بشه)

برای کنترل دوربین رو مستقر کرده و تار عمودی رو بر روی خط پای ستون قرار داده و با حرکت تلسکوپ در راستای ارتفاعی شاقولی ستون رو چک میکنیم.

برای اینکه بتونیم مقدار ناشاقولی رو به طور دقیق به دست بیاریم ،می تونیم دو طرف خط آکس با خط کش مدرج کنیم.

توجه شود که در این روش دو بار باید دوربین رو مستقر کرده و شاقولی رو در دو راستا حتماً چک کنیم.

برای کنترل با این روش میتونیم تار عمودی رتیکول رو روی لبه ی ستون نیز بندازیم که با توجه به برش و جوشکاری ستونها عاری از خطا نخواهد بود.

 برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.

کاربرد لیزر در نقشه برداری نوین 

مقدمه:



واژه Laser مخفف عبارت Light Amplified By Simulated Emission Of Radiation است كه خود عبارت نشان دهنده اصول ايجاد ليزر است؛ همچنان كه از معناي واژه Simulate پيدا است منظور از آن برانگيختن و تقويت كردن پرتوهاي خاصي است كه منابع آنها اجسامي نظير ياقوت، نئودميوم و كربن است و واگرايي كمتري از خود نشان داده و در مقايسه با نور مرئي كه از هفت طيف قرمز، نارنجي، زرد، سبز، آبي، نيلي و بنفش تشكيل شده است، تك رنگ و يك طيفي (Coherent) هستند چون پرتوهاي ليزر تكرنگ هستند و واگرايي ندارند براي امتداد دهي در كارهاي عمراني بسيار مناسب بوده و در موارد بسيار دقيق نظير حفاري تونلها، نقشه برداريهاي زير زميني نظير مترو و در رسيدن به نقاط Break through كه از دو طرف حفاري انجام مي شود تا به هم برسند،‌ كاملا كاربرد دارند .

بكارگيري ليزر در ماهواره ها :



يكي از كاربردهاي عمده در مهندسي نقشه برداري استفاده از آن براي فاصله يابي از طريق ماهواره هاست اين سيستمها در تعيين موقعيت ماهواره ها به عنوان فاصله يابهاي ليزري Satellite Laser Ranging – SLR استفاده مي شوند. در SLR از ليزر استفاده مي شود، منتها ليزرهايي كه توان و برد بالا دارند و مي توان از فاصله اي حدود 20000 كيلو متر پالسهايي را از ايستگاه زميني به ماهواره فرستاده و از طريق منشورهاي تعبيه شده در ماهواره پرتوها به ايستگاه زميني برگشت داده شوند. در اوايل ايجاد SLR از ياقوت استفاده مي شد ولي در نسلهاي بعدي از نئودميوم استفاده شده است؛ در SLR


دقت فاصله يابي بلند از ايستگاه زميني به ماهواره در نسل اول حدود 10 متر بوده كه در نسلهاي بعدي (نسل چهارم) به حدود 2 ميلي متر رسيده است.

لطفا به ادامه مطلب بروید .

نقشه های توپوگرافی 

نقشهٔ توپوگرافی، نقشه‌ای است که برای نمایاندن ویژگی‌های فیزیکی سطح زمین به کار می‌رود. این نقشه‌ها در مقیاس‌های بزرگ و کوچک می‌باشند و در مطالعات زمین‌شناسی به دلیل داشتن اطلاعات فواصل افقی یا ارتفاع عمودی بسیار به کار می‌روند.

نقشه‌های توپوگرافی نقشه‌هایی با مقیاس‌های بزرگ و کوچک هستند که برای نشان دادن خصوصیات فیزیکی سطح زمین بکار می‌روند. این نقشه‌ها برای مطالعات زمین شناسی بخاطر اطلاعات مفید آن از جمله قابلیت اندازه گیری فواصل افقی و یا ارتفاع عمودی نقاط مختلف یک وسیله اساسی به شمار می‌روند.

تاریخپه

نخستین مجموعهٔ چندبرگ نقشهٔ توپوگرافی از سرتاسر یک کشور «Carte géométrique de la France» فرانسه بود که در سال ۱۷۸۹ کامل شد. نقشه‌های توپوگرافی توسط ارتش و با هدف سهولت طرح‌ریزی برای جنگ و نیز تعیین محل‌های دفاعی ایجاد شد. بنابراین اطلاعات پیرامون ارتفاع، از اهمیت به سزایی برخوردار بوده‌است. پس از آن نقشه‌های توپوگرافی به یکی از منابع پایهٔ ملی کشورهای پیشرفته در طراحی زیرساخت‌ها و بهره‌بردای از منابع تبدیل شد. در آمریکا در سال ۱۸۷۹ نقشهٔ توپوگرافی سرتاسر آمریکا تهیه شد که تا امروز نیز باقی مانده‌است.

منحنی میزان

منحنی‌های میزان در نقشه‌های توپوگرافی خطوطی فرضی هستند که تمام نقاط آن‌ها دارای یک ارتفاع می‌باشند.

یک نقشه توپوگرافیک، چیزی نیست جز تعدادی خطوط ساده که گاه به صورت پیچ در پیچ و گاه به صورت صاف کشیده شده‌اند. به این خطوط، خطوط حد فاصل یا Contour lines می‌گویند. این خطوط، نمایشگر مکانهایی بر روی نقشه هستند که نسبت به یک نقطه مرجع دارای ارتفاع ثابتی هستند. یعنی اگر شما یکی از این خطوط contour را دنبال کنید تمامی نقاطی که با این خط مشخص شده‌اند ارتفاع یکسانی دارند.

قوانین کلی مربوط به منحنی میزان ها

خطوط تراز به طرف بالادست رودها یا به طرف بالادست دره خم می‌شوند. در محل دره‌ها این منحنی‌ها ، شکل V بوجود می‌آورند که نوک آن به طرف بالادست رود است و بطرف بالادست رود منحنی میزان پی‌درپی ارتفاعات بالاتری را نشان می‌دهند.
خطوط تراز در قسمت‌های فوقانی تپه‌ها منحنی‌های بسته‌ای را بوجود می‌آورند. قله تپه بالاتر از بالاترین منحنی میزان بسته قرار دارد.
گودال‌های (فرورفتگی‌های) فاقد راه خروجی را با منحنی‌ها بسته هاشوردار نشان می‌دهند. هاشورها طوری زده می‌شوند که نوک خط‌های هاشور طرف داخل گودی را نشان دهند.
فاصله خطوط تراز در دامنه‌های کم‌شیب بیشتر می‌شود.
فاصله خطوط تراز در دامنه‌های پرشیب کم می‌شود.
خطوط تراز دارای فواصل یکسان نشانگر دامنه‌های دارای شیب یکنواخت است.
خطوط تراز در موارد استثنایی همچون صخره‌های آویزان ، از روی یکدیگر عبور نکرده و همدیگر را قطع نمی‌کنند.
تمام خطوط تراز ، در نهایت یا در روی خود نقشه یا در حاشیه نقشه بسته می‌شوند.
یک خط تراز بالا هیچ وقت بین دو خط تراز پایین‌تر از خود قرار نمی‌گیرد و بالعکس ، به عبارت دیگر تغییر در جهت شیب زمین همیشه با تکرار خطوط تراز هم ارتفاع به صورت دو خط تراز جداگانه هم ارتفاع و یا برروی یک خط ترازی که دور می‌زند همراه است.
ارتفاع نقاط مرتفع بین خطوط تراز در بسیاری از جاها همچون تقاطع جاده‌ها ، قله کوهها و سطح دریاچه داده می‌شود .

برای مطالعه ادامه مطلب و دانلود فایل نمونه نقشه توپوگرافی به ادامه مطلب بروید .